Bevalling

In de nacht van 29 op 30 augustus begon Alice haar bevalling van zes reuen en een teef. Helaas was dit een bevalling die voor ons als fokkers niet als de leukste in de boekjes gaat. De eerste twee puppy’s kwamen soepel ter wereld, maar de pup die daarop volgde zat klem achter het bekken. Alice deed goed haar best, maar iedere keer gleed de puppy terug naar binnen. Het lukte ons om Alice te draaien, waardoor er ruimte ontstond om haar te helpen en zo werd reu nummer drie geboren. Tot onze opluchting levend en wel!

De reu die daarop volgde was dat helaas niet. Het was voor ons de eerste keer dat er een puppy dood werd geboren. Het is erg verdrietig om een complete prachtige pup in handen te hebben zonder hartslag, maar we konden er niet te lang bij stilstaan. We moesten door.

Alice haar weeën werden weer sterker en toen kwam daar dan eindelijk het door ons gewenste teefje. Dit is Alice haar laatste nest, dus we wilden graag een teefje aanhouden. Zij was moe van de lange reis, maar maakte het verder goed. Wel had ze wat slijm in haar longen, maar dat kregen we er met een slijmzuigertje uit.

Daarna begon het langste deel. Alice verloor zwarte drek. Het stonk niet, maar het zag er absoluut niet goed uit. Je weet als fokker dan eigenlijk al dat de puppy is overleden, maar je kunt niets doen. Het enige wat we konden was afwachten totdat het geboren werd, maar een levende puppy ter wereld brengen is voor een moeder al een uitdaging, eentje die overleden is helemaal.

Na een hele tijd wachten werd er een nieuwe reu geboren, zoals verwacht zonder hartslag. Aan deze konden we zien dat hij al even overleden was. Het is erg triest om een puppy te verliezen en zeker twee in een nest. We hebben de twee broers samen in de tuin begraven en genieten met volle teugen van de overgebleven vijf. Een meisje voor ons en vier mannen waar we de nieuwe eigenaren ontzettend blij mee gaan maken.

Alle puppy’s zijn besproken en zullen in het weekend van 24 en 25 oktober uitvliegen naar hun nieuwe gezinnen.