De aanloop naar de daadwerkelijke bevalling was behoorlijk lang. Op 1 september begon Maddie namelijk al met harde buiken. Toch even langs de dierenarts voor de zekerheid en gelukkig niets aan de hand. De harde buiken waren voor Maddie erg vervelend, dus zijn we lekker beneden bij haar in de woonkamer gaan slapen om haar te steunen en zo comfortabel mogelijk te houden.
Vrijdag 10 september begonnen de harde buiken zich op te bouwen. Maddie werd onrustiger en begon te graven, dus hadden we van de werpkist een mooie graafbak gemaakt met oude handdoeken en lakens, zodat ze naar hartelust kon graven. Dat vond ze wel wat.
Uiteindelijk was het zo ver. Maandag 12 september rond 13:30 brak Maddie haar vruchtwater en om 23:55 hadden we de eerste puppy in onze handen, teefje framboos. De eerste pup was voor Maddie vervelend, maar de rest verliep gelukkig vlot. Na acht pups waren er geen weeën meer en op de echo hadden we ook acht pups gezien, dus ze zou wel klaar zijn. Ze was wel dikker dan we verwacht hadden, dus voor de zekerheid hadden we de werpkist nog niet helemaal netjes ingericht, maar wel even schone spullen er in gelegd. Rondje lopen om te plassen, lekker wat drinken en ja hoor, toen we thuis waren en ze geïnstalleerd lag begonnen de weeën weer.
Reutje antraciet had het moeilijk en even waren we bang om hem kwijt te raken, maar gelukkig werd hij actief en al snel had hij zijn weg gevonden naar de lekkere melkbar. Broertjes en zusjes aan de kant duwen gaat ook helemaal prima! Terwijl we bezig waren met reutje antraciet lag daar ineens nog een puppy, teefje oranje. Gelukkig had zij het lang niet zo zwaar als haar broer en ook zij ging al snel lekker drinken. Na een blik op Maddie wisten we het nu zeker: ons tiental is compleet.
